Otorynolaryngologia obejmuje również chirurgię:

• gruczołów ślinowych,
• języka,
• zatok przynosowych, w tym także zabiegi endoskopowe zatok przynosowych: FESS,
• krtani: mikrolaryngoskopia,
• szczęki,
• przełyku,
• dolnych dróg oddechowych.

Ponieważ laryngologa jest szeroką dziedziną, w jej obrębie wyróżnia się:

• foniatrię koncentrującą się na zaburzeniach mowy i głosu,
• wudiologię zajmującą się patologiami słuchu,
• rynologię skoncentrowaną na leczeniu nosa oraz zatok przynosowych,
• neurootologię powiązaną z neurologią zajmującą leczeniem zaburzeń równowagi,
• laryngologię onkologiczną,
• otolaryngologię dziecięcą.

Lekarz zajmujący się otorynolaryngologią to otolaryngolog lub otorynolaryngolog (w skrócie laryngolog).

Laryngolog zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem oraz leczeniem chorób narządów głowy i szyi (oprócz wzroku): chorób nosa i zatok, gardła, uszu, krtani, ale także ślinianek, węzłów chłonnych. Rozwiązuje również problemy związane z narządami zmysłów: węchu, smaku, równowagi i słuchu.

Specjalista usuwa także ciała obce z nosa, uszu, gardła czy tchawicy, zajmuje się złamaniami nosa, przeprowadza zabiegi drożności przewodów słuchowych, leczy niedosłuch, głuchotę, a także szumy i trzaski w uszach. Laryngolog pomaga również w dobrze odpowiedniego aparatu słuchowego lub implantu ślimakowego.

Specjalista laryngologii zajmuje się diagnozowaniem takich chorób jak:

• ostre lub przewlekłe zapalenie uszu, gardła, zatok, krtani,
• przerośnięte migdałki podniebienne,
• angina ropna,
• zapalenie ucha zewnętrznego, zapalenie ucha środkowego, zapalenie ucha wewnętrznego,
• polipy nosa i krtani,
• niedosłuch, szumy i trzaski w uszach,
• zespół Sjögrena,
• choroba Meniere'a,
• otospongioza,
• urazy i złamania nosa, krwawienia z nosa, naczynioruchowy nieżyt nosa,
• nieżytowe zapalenie trąbki słuchowej,
• porażenia nerwu twarzowego,
• otoskleroza,
• bezdech senny,
• nowotwory głowy i szyi.

Do laryngologa warto się zwrócić, gdy pojawiają się takie objawy jak:

• uczucie zatkanego ucha, szumy uszne, ból ucha, pogorszenie słuchu, niedosłuch, wyciek z uszu,
• krwawienie z nosa, przewlekły katar, zaburzenia węchu, uczucie zatkania nosa,
• zapalenie zatok, zarówno ostre, jak i przewlekłe,
• bóle głowy w okolicy czołowej,
• chrapanie, bezdech,
• chrypa, częsty ból gardła,
• zaburzenia połykania, zaburzenia smaku,
• bezgłos,
• oddychanie przez usta, kłopoty z oddychaniem przez nos,
• nawracające bóle głowy, zaburzenia równowagi,
• zaburzenia węchu i smaku,
• guzy szyi i głowy
• krwawienia z nosa bez wyraźnej przyczyny.

Do laryngologa można udać się zarówno odpłatnie (do prywatnego gabinetu laryngologicznego), jak i bezpłatnie (w ramach wizyty refundowanej przez NFZ). Wówczas trzeba zgłosić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), który wystawi skierowanie. W celu ustalenia wizyty należy zgłosić się do poradni laryngologicznej.

Listę prywatnych laryngologów przyjmujących zarówno w miejscu zamieszkania, jak i w formie e-wizyty, można znaleźć w internecie. To z reguły najszybsze rozwiązanie, co ma duże znaczenie, gdy dokuczają dolegliwości bólowe czy dyskomfort.

Jak wygląda wizyta u laryngologa? Kluczowy jest wywiad lekarski (objawy, okoliczności pojawienia się bądź wstępowania dolegliwości, zażywane leki i choroby przewlekłe). Kolejnym krokiem są badania. Lekarz palpacyjnie bada chłonne i ślinianki, zaś za pomocą endoskopu lub wziernika ogląda nos, gardło, ucho, jamę ustną, migdałki. Uszy ogląda, posługując się wziernikiem usznym (otoskopem).

Lekarz może również przeprowadzić badanie audiologiczne słuchu, USG węzłów chłonnych szyi i ślinianek, zatok przynosowych, krtani, części ustnej i nosowej gardła. Do powszechnych zabiegów wykonywanych przez otorynolaryngologów należy mikrolaryngoskopia. Pacjenci ze schorzeniami wymagającymi leczenia operacyjnego kierowani są na zabieg do szpitala (w przypadku dzieci na oddział laryngologii dziecięcej).

Rozpoznanie czasem wymaga konsultacji (np. neurologicznej) oraz badań dodatkowych, zarówno laboratoryjnych, jak i obrazowych (rentgen - RTG), ultrasonografia - USG, tomografia komputerowa - TK, rezonans magnetyczny - MRI), a także wymazu bądź biopsji. Gdy specjalista laryngologii postawi diagnozę, wdraża leczenie. Sposób terapii zależy od konkretnej choroby.