Glukoza to cukier prosty, który docierając do każdej komórki ciała wraz z krwiobiegiem stanowi główne źródło energii w organizmie. Poziom glukozy regulowany jest przez hormon trzustkowy — insulinę.

Badanie poziomu glukozy wykonuje się celem wykluczenia hiperglikemii i hipoglikemii, czyli nieprawidłowego stężenia glukozy we krwi, które jest niebezpieczne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Objawami hipoglikemii (zbyt niski poziom glukozy we krwi) mogą być: drżenie rąk i całego ciała, senność, osłabienie, potliwość, nudności i bóle brzucha, tachykardia, a nawet śpiączka. Hiperglikemia (podwyższony poziom glukozy) może powodować wzmożone pragnienie, uczucie suchości w jamie ustnej, częste oddawanie moczu, wzmożoną senność i osłabienie koncentracji. 

Tyreotropina to hormon wydzielany przez przysadkę mózgową, odpowiadający za pracę tarczycy. Badanie TSH wykonuje się celem oceny stanu tarczycy i w monitorowaniu jej leczenia. Na podstawie poziomu tyreotropiny można wstępnie zdiagnozować niedoczynność, a także nadczynności tarczycy.

Osoby chorujące na nadczynność tarczycy odczuwają między innymi: uczucie gorąca, rozdrażnienie, wzmożoną utratę masy ciała, mimo zwiększonej ilości przyjmowanego pożywienia. Do częstych objawów zalicza się także: drżenie mięśni, biegunki, przyspieszenie czynności serca, a u kobiet dodatkowo zaburzenia miesiączkowania.

Objawami niedoczynności tarczycy są natomiast: zmęczenie, senność, zaparcia, przyrost masy ciała, mimo braku apetytu, a także problemy skórne (suchość, zrogowacenie), wypadanie włosów, uczucie ciągłego zimna.

Wykonanie badania zaleca się osobom, które:
-przeszły operację tarczycy,
-najbliżsi członkowie rodziny są obciążeni chorobami tarczycy,
-u pacjenta występują schorzenia autoimmunologiczne,
-osobom powyżej 60 roku życia.

W celu wykluczenia niedoczynności wrodzonej zaleca się wykonanie TSH również u noworodków jako badanie przesiewowe.

Kwas foliowy znany jest jako witamina B9 lub kwas pteroiloglutaminowy, folian, folacyna. Należy do witamin z grupy B. Jest rozpuszczalny w wodzie i wrażliwy na działanie wysokich temperatur. Głównym źródłem kwasu foliowego jest żywność-zielone warzywa, cytrusy, drożdże oraz produkty pochodzenia zwierzęcego.

Witamina B9 magazynowana jest w wątrobie. Jej niedobór może skutkować powstaniem anemii, stanów zapalnych w jelicie, zaburzeń w układzie nerwowym, stanów depresyjnych, lękowych, wad wrodzonych u niemowląt oraz chorób serca.

Kwas foliowy odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie układu krwionośnego i nerwowego, a także rozwój komórek ustrojowych. Wpływa na proces wzrostu i rozmnażania. Bierze udział w procesie tworzenia serotoniny i czerwonych krwinek.

Szczególnie ważne jest przyjmowanie kwasu foliowego przez kobiety w ciąży. Foliany wpływają na prawidłowy rozwój płodu. Ich mała ilość może skutkować poronieniem oraz niską masą narodzonego dziecka. Zaleca się przyjmowanie kwasu foliowego najlepiej 3 miesiące przed planowaną ciążą oraz w trakcie jej trwania.

Badanie ogólne moczu wykonywane jest w kierunku diagnozy chorób układu moczowego oraz nieprawidłowości w procesach metabolicznych organizmu, takich jak: cukrzyca, żółtaczka, zapalenie trzustki.

Jest również uzupełnieniem rutynowych badań po przyjęciu do szpitala, przed operacją, lub w czasie ciąży. Na badanie moczu składa się ocena fizyczna (barwa, przejrzystość, odczyn, zapach, ciężar właściwy) ocena chemiczna (składniki) oraz ocena mikroskopowa osadu.

Obecność w moczu glukozy, białka lub mocznika, a także inna niż charakterystyczna słomkowa barwa wskazują na nieprawidłowości, takie jak infekcje dróg moczowych, czy stany zapalne.

Morfologia - badanie krwi obwodowej, to jedno z podstawowych badań profilaktycznych zalecane Pacjentom w celach diagnostycznych. Pozwala ocenić aktualny stan zdrowia, a także umożliwia dalsze monitorowanie i leczenie istniejącej już choroby. Dzięki analizie wyników lekarz jest w stanie wykryć główne nieprawidłowości m.in. schorzenia związane z niedokrwistością, zakażenia, stany zapalne, choroby autoimmunologiczne, a także zaburzenia krzepnięcia, czy nowotwory.

Morfologia pozwala na ogólną analizę krwi pełnej, która określa ilościową oraz jakościową ocenę elementów morfologicznych krwi w osoczu tj. krwinki czerwone – erytrocyty, krwinki białe - leukocyty oraz płytki krwi - trombocyty. W zestawie analizy krwi możemy określić także wartość hematokrytu oraz stężenie hemoglobiny.

W celach kontrolnych zaleca się profilaktyczne wykonywanie badania krwi raz do roku. 

Cytomegalowirus to choroba zakaźna wywołana wirusem cytomegalii Cytomegalovirus hominis (CMV), należącym do tej samej kategorii co wirus opryszczki, ospy, czy też półpaśca. Wirus występuje tylko i wyłącznie wśród ludzi. Do zakażenia może dojść poprzez krew, ślinę, mocz, łzy, stosunek oraz mleko kobiece. Chorobą zakaźną można się także zarazić podczas przetaczania krwi oraz w momencie transplantacji narządów. Wirus może także przedostać się przez łożysko do płodu. Występują trzy rodzaje zakażeń cytomegalią: zakażenie pierwotne, chroniczne i wtórne zakażenie pierwotne.

Osoby należące do grupy ryzyka, u których powinno zostać wykonane badanie to:
-kobiety w ciąży,
-osoby czekające na przeszczep narządów,
-pacjenci ze współistniejącymi chorobami (HIV/AIDS),
-osoby z obniżoną odpornością.

Badanie serologiczne pozwoli określić, czy nastąpiło zarażenie wirusem cytomegalii poprzez wykrycie przeciwciał klasy IgG i IgM. Przeciwciała IgG wytwarzane są kilka tygodniu po zakażeniu i jeśli ich poziom rośnie, to świadczy to o aktywnej infekcji. Po wyciszeniu wirusa poziom przeciwciał zaczyna się stabilizować. Przeciwciała IgG pozostają we krwi do końca życia. Materiałem do badania jest krew. Pacjent nie wymaga szczególnego przygotowania.

Przeciwciała przeciw HBs oznacza się u chorych na wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW typu B) celem ustalenia stadium choroby lub zbadania, czy pacjent zwalczył już infekcję. Oznaczenie wykonuje się również u pacjentów, którzy zaszczepili się przeciwko wirusowi, aby zweryfikować ich odporność.

Do zakażenia wirusem WZW typu B dochodzi poprzez kontakt seksualny, przenoszenie płynów ustrojowych, a także drogą okołoporodową. Przeciwciała pojawiają się we krwi zwykle miedzy 4-6 miesiącem od zakażenia, tuż po zaniku antygeny HBs i utrzymują się w organizmie wiele lat.

Oznaczenie przeciwciał any-HBs zleca się osobom, które mogły być narażone na kontakt z wirusem, u przewlekle chorych na wątrobę, po przeszczepie lub terapii przeciwwirusowej.

Oznaczenie przeciwciał anty-HCV jest wstępnym badaniem przesiewowym, przydatnym w diagnostyce wirusowego zapalenia wątroby typu C (HCV).Oznaczenie przeciwciał anty-HCV jest wstępnym badaniem przesiewowym, przydatnym w diagnostyce wirusowego zapalenia wątroby typu C (HCV).

Badanie ma charakter jakościowy i pozwala na wykrycie przeciwciał po ok. 3 miesiącach od zakażenia. Dodatni wynik badania świadczy jedynie o kontakcie z wirusem i nie pozwala na różnicowanie zakażenia ostrego od przewlekłego. Bardziej specyficzny wynik zakażenia daje badanie obecności wirusowego RNA lub antygenu rdzeniowego.

Do zakażenia wirusem HCV dochodzi poprzez kontakt z płynami ustrojowymi nosiciela, najczęściej poprzez zakażone igły, narzędzia chirurgiczne, zabiegi stomatologiczne, akupunkturę, w salonach tatuażu. Rzadziej do zakażenia dochodzi przez przeszczepy lub transfuzje krwi od nieprzebadanych dawców. WZW typu C doprowadza do trwałych uszkodzeń wątroby, a dalej do rozwoju marskości, włóknienia i nowotworu. Objawy choroby mogą pojawić się wiele lat od momentu zakażenia.

Przeciwciała anty-HCV wykrywane są po ok. 3 miesiącach od zakażenia.

FT4 tzw. tyroksyna to organiczny związek chemiczny, który wpływa na prawidłowe działanie tarczycy. Badanie FT4 zalecane jest zazwyczaj przez endokrynologa, który na podstawie wyników badań może wykryć nieprawidłowości narządu, a także objąć Pacjenta dalszym leczeniem. Analiza wyników pozwala określić, czy w organizmie zachodzą zmiany sugerujące rozwój nadczynności bądź niedoczynności tarczycy.

Jeżeli Pacjent odczuwa następujące dolegliwości: uczucie ciągłego zimna, znaczna utrata bądź przybranie masy ciała w krótkim czasie, bezsenność, problemy skórne (przesuszona skóra), obniżenie odporności, zmęczenie, problemy z miesiączkowaniem, ogólne osłabienie organizmu, w celach kontrolnych sugerowana jest wizyta u specjalisty.

Wapń to najbardziej skoncentrowany pierwiastek w organizmie człowieka. Wapń jest podstawowym budulcem kości (99% wapnia zawarte jest w kościach), wpływa na jakość naszych zębów i odpowiada za prawidłową równowagę kwasowo-zasadową. Jest niezbędny w procesie krzepnięcia krwi oraz wchłaniania witaminy B12. Odpowiada za prawidłowy skurcz mięśni.

Badanie stężenia wapnia całkowitego we krwi wykonuje się w przypadku występowania problemów z niskim stężeniem wapnia we krwi – hipokalcemia oraz wysokim stężeniem wapnia we krwi – hiperkalcemia. Jeżeli pacjent odczuwa częste skurcze mięśni, drżenie dłoni oraz mrowienie mogą być to symptomy hipokalcemii.
Z kolei bóle brzucha, osłabienie, zaparcia są częstymi objawami hiperkalcemii. Badanie zleca się w podejrzeniu występowania chorób układu kostnego, nerek, w celu diagnozowania układu krążenia oraz układu nerwowego.

Witamina D3 - kalcydiol (25-OH D) dostarczana jest do organizmu poprzez promieniowanie słoneczne, a także występuje w niewielkich ilościach produktów żywnościowych, głównie w rybach i mięsie. Proces jej adaptacji rozpoczyna się w wątrobie, gdzie przekształca się do postaci 25-OH D. W kolejnym kroku transportowana jest do nerek, tam następuje hydroksylacja. W wyniku tego procesu powstaje kalcydiol. Głównym zadaniem witaminy D3 jest dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości wapnia i fosforanów. Ponadto wpływa na proces mineralizacji kości, bierze czynny udział w prawidłowym funkcjonowaniu układów nerwowego, mięśniowego oraz immunologicznego. Wpływa na hamowanie rozwoju chorób nowotworowych.

Należy kontrolować poziom występowania kalcydiolu w organizmie, gdyż może skutkować rozwojem niewydolności nerek, krzywicy u dzieci, z kolei u osób starszych rozwojem osteomalacji. Profilaktyczne badanie może zapobiec powstaniu cukrzycy, otyłości, ograniczeniu rozwoju chorób skórnych oraz zapobiec nawracającym infekcją wirusowym i bakteryjnym.

Żelazo odgrywa jedną z kluczowych ról w organizmie człowieka. Bierze udział w tworzeniu hemoglobiny w ciele. Pierwiastek odpowiedzialny jest za magazynowanie żelaza w komórkach tj. ferrytyna i hemosyderyna oraz białko transportujące żelazo tzw. transferryna – całkowita zdolność wiązania żela (TIBC).

Stężenie żelaza bada się, gdy u pacjenta następuje podejrzenie lub rozpoznanie niedokrwistości (anemii). Obniżony poziom żelaza we krwi często towarzyszy dolegliwościom, takim jak stany zapalne, choroby przewlekłe, zakażenia oraz nowotwory.