ALT - aminotransferaza alaninowa jest enzymem wskaźnikowym, wewnątrzkomórkowym. Poziom ALT wykonuje się przesiewowo w diagnostyce i różnicowaniu chorób wątroby, a także w ocenie postępu procesu chorobowego. Zbyt wysoki poziom ALT może wskazywać na choroby zapalne wątroby, w tym ostre lub przewlekłe zapalenie wątroby.
ALT należy do panelu prób wątrobowych, wykonywanego w kompleksowej diagnostyce wątroby lub w podejrzeniu chorób, takich jak: marskość wątroby, żółtaczka zastoinowa, nowotwory, lub alkoholowe zapalenia wątroby.

AST aminotranferaza asparaginianowa, to jedna z tzw. prób wątrobowych przydatnych w diagnostyce ostrych i przewlekłych stanów zapalnych wątroby. Enzym ten występuje w komórkach ciała, najliczniej w mięśniu sercowym, mięśniach szkieletowych i wątrobie. Wzrost poziomu AST może sugerować uszkodzenie komórek tych narządów. Badanie stężenia AST wykorzystywane jest przede wszystkim w diagnostyce chorób wątroby jak: wirusowe i toksyczne uszkodzenie wątroby, żółtaczka zastoinowa, marskość, choroby nowotworowe. W celu kompleksowej diagnostyki, obok poziomu AST zaleca się badanie poziomu ALT (aminotransferazy alanionwej), GGTP i bilirubiny.

Białko CRP (białko C reaktywne-C Reactive Protein) jest popularnym markerem wykrywającym stan zapalny w organizmie. Białko ostrej fazy syntetyzowane jest w wątrobie, ścianach naczyń tętniczych oraz w komórkach tłuszczowych, skąd uwalniane jest do krwi. Wskazaniem do oznaczenia CRP jest podejrzenie występowania w organizmie czynnika zapalnego, w monitorowaniu skuteczności leczenia w chorobach autoimmunologicznych, nowotworowych, infekcjach bakteryjnych lub grzybiczych (szczególnie po zabiegach operacyjnych).

W przebiegu zakażeń bakteryjnych wyniki przyjmują dużo wyższe wartości niż w przypadku tych wywołanych przez wirusy. Wzrost stężenia CRP obserwuje się także w ciąży. Wysoko czułe testy określające stężenie CRP pozwalają również na określenie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i incydentów wieńcowych. Stężenie CRP jest różne w zależności od wieku, płci, masy ciała, a także różni się w zależności od metody oznaczania.

Bilirubina jest barwnikiem żółciowym, powstającym jako produkt uboczny po rozpadzie hemoglobiny. Występuje w formie sprzężonej (związanej) i niesprzężonej (wolnej). Wydalana jest z organizmu wraz z żółcią poprzez pęcherzyk żółciowy, skąd transportowana jest dalej do jelita. Badanie poziomu bilirubiny zleca się w podejrzeniu nieprawidłowej pracy trzustki i wątroby spowodowanej nadużywaniem alkoholu, nowotworem, niedrożnością przewodów żółciowych. Wysoki poziom bilirubiny obserwuje się w przebiegu żółtaczki (tzw. żółtaczka noworodkowa w pierwszych dniach życia), w trakcie przyjmowania niektórych leków, a także doustnej antykoncepcji hormonalnej.

Cholesterol HDL - frakcja cholesterolu całkowitego będąca lipoproteiną o wysokiej gęstości (ang. high-density lipoprotein), nazywana "dobrym cholesterolem". HDL odpowiedzialny jest za transport cząsteczek cholesterolu z tkanek organizmu, w tym również ścian naczyń krwionośnych do wątroby. Badanie wykonywane jest przesiewowo, jako element panelu lipidowego, tzw. lipidogramu, który zleca się w ramach zmniejszenia ryzyka rozwoju miażdżycy i profilaktyki chorób układu sercowo-naczyniowego, jak choroba wieńcowa, zawał serca, udar mózgu. Obniżony poziom cholesterolu HDL jest czynnikiem ryzyka choroby niedokrwiennej, nawet jeśli poziom całkowitego cholesterolu pozostaje w granicach normy.

Cholesterol LDL - frakcja cholesterolu całkowitego będąca lipoproteiną o niskiej gęstości (ang. low-density lipoprotein), nazywana "złym cholesterolem". LDL odpowiedzialny jest za transport cholesterolu, kwasów tłuszczowych i trójglicerydów z wątroby, gdzie jest syntetyzowany do tkanek obwodowych ciała. Powstaje jako końcowy produkt przemian cząstek VLDL, czyli lipoprotein o bardzo niskiej gęstości, a jego stęzenie zależne jest nasilenia syntezy cząstki VLDL, jej przemian i tempa wychwytu LDL przez tkanki.

Badanie wykonywane jest przesiewowo, jako element panelu lipidowego, tzw. lipidogramu, który zleca się w ramach zmniejszenia ryzyka rozwoju miażdżycy i profilaktyki chorób układu sercowo-naczyniowego, jak choroba wieńcowa, zawał serca, udar mózgu. Podniesione stężenie cholesterolu LDL jest czynnikiem ryzyka choroby niedokrwiennej, nawet jeśli poziom całkowitego cholesterolu pozostaje w granicach normy.

Cholesterol jest składnikiem błon komórkowych, a także prekursorem witaminy, D3, hormonów płciowych (testosteronu, estrogenu, progesteronu) i nadnerczowych (kortyzolu).
Cholesterol produkowany jest w wątrobie i dostarczany do organizmu z pożywieniem. Badanie poziomu cholesterolu wykonuje się przesiewowo w badaniach okresowych i w diagnostyce chorób układu sercowo-naczyniowego jak choroba wieńcowa serca, miażdżyca tętnic, zawały, udary. Badanie zleca się również u osób z zaburzeniami lipidowymi lub ze zdiagnozowaną hipercholesterolemią rodzinną.

Ocena stężenia cholesterolu całkowitego jest wypadkową trzech frakcji: cholesterolu HDL (tzw. dobry cholesterol), odpowiadającego za transport zwrotny z komórek do wątroby, cholesterolu LDL (tzw. zły cholesterol), który przyczynia się do rozwoju blaszek miażdżycowych, zwężających światło tętnic, a także z lipoproteiny bardzo małej gęstości (VLDL). 

Elektrolity: kation sodowy (Na+) i potasowy (K+) są najważniejszymi jonami osocza, które pozwalają na utrzymanie równowagi wodno-elektrolitowej ustroju. Zarówno ich niedobór, jak i nadmiar może mieć niebezpieczne skutki zdrowotne.
Badanie wykonuje się w przypadkach znacznej utraty płynów, w incydentach utraty przytomności, zaburzeniach pracy serca, czy w podejrzeniu niewydolności nerek.

Ferrytyna jest białkiem, którego podstawową rolą jest magazynowanie żelaza. Największe stężenie ferrytyny występuje w wątrobie, śledzionie, szpiku i mięśniach szkieletowych. Wskazaniem do zbadania poziomu ferrytyny jest diagnostyka niedoboru żelaza i różnicowanie niedokrwistości. Pomiar istotny jest także u osób, którym zagraża przeładowanie żelazem i u osób dializowanych.

Dzięki magazynowaniu nadmiaru żelaza, ferrytyna pełni funkcje ochronne przed jego toksycznym wpływem, stanowiąc rezerwuar dla erytropoezy. Ferrytyna jest także białkiem tzw. ostrej fazy, co oznacza, że jej poziom wzrasta w przypadku stanów zapalnych, w przebiegu infekcji i w chorobach nowotworowych. Zaniżony poziom ferrytyny może sugerować niedokrwistość z powodu niedoboru żelaza lub utajony niedobór żelaza.
Badanie wykonuje się na podstawie próbki krwi.

Fosfataza alkaliczna (ALP) - enzym obecny w większości komórek ciała, osiągający różne stężenia w zależności od miejsca występowania. Największy poziom ALP obserwuje się w kościach, wątrobie, drogach żółciowych i jelicie. Enzym ten zaangażowany jest głównie w rozwój macierzy kostnej, a także wzrost kośćca. Wyróżnia się 4 typy fosfatazy alkalicznej: jelitowy, łożyskowy (dojrzałe łożysko), nabłonkowy gonad i kostno-wątrobowo-nerkowy.

Badanie poziomu ALP znajduje swoje zastosowanie w diagnostyce chorób wątroby, dróg żółciowych, osteomalacji, choroby Pageta, nadczynności przytarczyc, guzów pierwotnych kości i przerzutów do kości, na które wskazuje wysoki poziom enzymu. Istotne jest zestawienie wyniku ALP z GGTP, które pozwala na różnicowanie chorób tkanki kostnej i cholestazy.

Podwyższony poziom ALP obserwuje się u kobiet w ciąży (uaktywnia się frakcja łożyskowa), a także u dzieci i młodzieży, ze względu na dynamiczny rozrost kośćca. 

Gamma-glutamylotranspeptydaza (GGTP) to enzym produkowany głównie w wątrobie, ale obecny także w błonie komórkowej jelit, nerek oraz trzustce. Oznaczenie poziomu GGTP jest w szczególności przydatne w leczeniu chorób wątroby, dróg żółciowych, trzustki, choroby alkoholowej oraz niektórych nowotworów.

GGTP należy do najbardziej czułych testów wątrobowych. W celach diagnostycznych najczęściej wykonywany jest z pozostałymi oznaczeniami ALT, AST i ALP, które wchodzą w skład panelu prób wątrobowych. Podwyższona norma GGTP może świadczyć o występujących nieprawidłowościach w działaniu wątroby.

Glukoza to cukier prosty, który stanowi podstawowe źródło energii w organizmie. Glukoza jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania narządów ludzkich. Za regulowanie jej poziomu odpowiada hormon trzustkowy - insulina. Jeżeli w organizmie występują zaburzenia poziomu glukozy we krwi, może dojść do stanu hiperglikemii - podwyższonego poziomu glukozy bądź hipoglikemii - zaniżonego poziom glukozy.
Symptomy sugerujące niskie stężenie glukozy to: ogólne osłabienie, drżenie rąk, senność, rozdrażnienie, bóle brzucha, tachykardia, a nawet tzw. śpiączka cukrzycowa. Z kolei podwyższone stężenie glukozy powoduje wzmożone pragnienie, potrzebę częstego oddawania moczu, senność, problemy z koncentracją. 

TSH Tyreotropina - hormon produkowany przez przysadkę mózgową, wpływający na pracę tarczycy. Poziom TSH określa, czy u Pacjenta występują zaburzenia związane z nadczynnością lub niedoczynnością tarczycy. Badanie wykonuje się celem ogólnej oceny stanu tarczycy.

Do objawów nadczynności tarczycy zaliczamy: uczucie gorąca, spadek masy ciała, mimo iż ilość przyjmowanego pokarmu nie została zmniejszona, rozdrażnienie, biegunki. Z kolei w przypadku kobiet problemy z regularnym miesiączkowaniem.
Charakterystyczne objawy dla niedoczynności tarczycy to: wzrost masy ciała, mimo braku apetytu, uczucie zmęczenia, wzdęcia, zaparcia, uczucie zimna.

Badanie zaleca się przede wszystkim osobom:
• po 60 roku życia,
• które są obciążone genetycznie chorobami tarczycy,
• u których występują choroby autoimmunologiczne,
• które przeszły operacje tarczycy.

Insulina – hormon białkowy produkowany przez komórki trzustkowe. Odpowiada za regulację gospodarki wodorowęglanowej organizmu. Pomiar stężenia insuliny używany jest w diagnostyce insulinooporności, cukrzycy, a także w przypadku podejrzenia nowotworu, który wydziela insulinę tj. insulinoma.

Jednymi z najważniejszych "odbiorców" insuliny są: wątroba, mięśnie szkieletowe oraz tkanka tłuszczowa, których komórki zawierają receptor dla insuliny. W przypadku zaburzenia wytwarzania insuliny bądź produkowaniem jej w zbyt małych ilościach może dojść do nagromadzenia glukozy we krwi, a następnie uszkodzenia narządu wzroku, serca, nerek oraz układu nerwowego.
Na wydzielanie insuliny pobudzająco wpływają: glukoza, aminokwasy, hormony trzustki i przewodu pokarmowego, a także wybiórcze leki. Z kolei jej wydzielanie spowalniają: hipoglikemia, somatostatyna, niektóre leki. Insulina z organizmu głównie usuwana jest przez wątrobę.
Pomiar stężenia insuliny wykonuje się najczęściej z innymi parametrami-poziomem glukozy i C-peptydu.

Kortyzol to hormon glikokortykosteroidowy (steroid) o najwyższym stężeniu we krwi, produkowany przez nadnercza. Podstawowym zadaniem tego hormonu jest regulacja ciśnienia krwi i metabolizmu glukozy (glukoneogenza), białek, tłuszczów, hamowanie odpowiedzi układu odpornościowego (efekt przeciwzapalny), regulacja wchłaniania wapnia oraz wydzielania kwasu żołądkowego i pepsyny. Określany jest jako hormon stresu, gdyż w sytuacjach stresowych dla organizmu podnosi się jego poziom. Podwyższone stężenie kortyzolu wiąże się ze wzrostem glukozy we krwi, przez co organizm odczuwa napływ energii. Kortyzol wpływa także na adrenalinę i noradrenalinę.

Zaburzenia wydzielania kortyzolu mogą mieć charakter pierwotny lub wtórny. Powodem pierwotnej dysfunkcji są: choroba nadnerczy powodująca ich nadczynność, np. nowotwór nadnercza, przerost nadnercza lub niedoczynność spowodowana zakażeniem, lub krwotokiem w nadnerczu.
Powodem wtórnego zaburzenia są: nieprawidłowości wydzielania ACTH i CRH występujące w niedoczynności przysadki mózgowej (np. w wyniku jej fizycznego uszkodzenia) lub nadczynności przysadki (np. w wyniku gruczolaka), nadczynności podwzgórza, a także w przypadku ektopowego wydzielania ACTH.

Kreatynina jest produktem przemiany materii, obecnym w krwi i w moczu. Proces filtracji zachodzi w nerkach, skąd następnie wydalana jest na zewnątrz razem z moczem.
Jej oznaczenie wykonuje się w celach kontrolnych, pozwalających na ocenę stanu ogólnego organizmu oraz w diagnostyce nerek. Weryfikacja poziomu kreatyniny przydatna przed wykonaniem badań obrazowych, przy których konieczne jest podanie pacjentowi kontrastu obciążającego nerki (najczęściej podczas TK i MRI).

Stężenie kreatyniny we krwi utrzymywane jest na tym samym poziomie. Dopuszczalne są niewielkie wahania.

Kwas moczowy jest końcowym wynikiem rozpadu puryn, które znajdują się w DNA, RNA, a także w komórkach organizmu i pożywienia. Proces usuwania rozpoczyna się w nerkach. W końcowym etapie wydalany jest na zewnątrz razem z moczem, niekiedy również z kałem. Kwas moczowy w niewielkiej ilości znajduje się w jelitach.

Badanie stężenia kwasu moczowego we krwi wykonuje się, gdy objawy wskazują na rozwój dny moczowej, ale również w procesie przebiegu chemioterapii, w przypadkach leczenia nowotworów, w momencie podejrzenia kamieni nerkowych.

Częstymi objawami, jakie może, odczuwać Pacjent są:
• Gorączka
• Bóle brzucha w okolicy lędźwiowej
• Problemy z oddawaniem moczu
• Krwiomocz
• Wymioty
• Osłabienie organizmu, senność
• Bóle stawów

Pełna morfologia to badanie profilaktyczne, którego wyniki pozwalają Lekarzowi ocenić ogólny stan zdrowia Badanego. Morfologia 5 diff składa się z 5 grup krwinek białych: neutrofile, bazofile, eozynofile, monocyty i limfocyty. Pozwala na ocenę układu czerwonokrwinkowego, białokrwinkowego i płytek krwi. Badanie szczególnie przydatne w analizie erytropoetycznej funkcji szpiku oraz przy występujących częstych krwotokach.

Analiza badania pozwala na rozpoznanie powstałych nieprawidłowości, monitorowanie istniejących już schorzeń oraz poszerzenie badań w celu dalszego leczenia. Problemy, jakie mogą wyniknąć z niewłaściwych wyników to podejrzenie:
• Anemii
• Stanów zapalnych, infekcji
• Choroby układu limfatycznego
• Odwodnienie
• Nadkrwistość
• Krwotoku wewnętrznego

Morfologia krwi (pełna) skład parametrów:
leukocyty, erytrocyty, hemoglobina, hematokryt, Wskaźniki czerwonokrwinkowe (MCV, MCH, MCHC, RDW), płytki krwi (PLT, MPV, PDW, PCT, P-LCR).

Cholesterol nie-HDL jest parametrem odzwierciedlającym poziom frakcji tzw. "złego cholesterolu", który bierze udział w procesach miażdżycowych.
Poziom nie-HDL wylicza się z różnicy stężenia cholesterolu całkowitego i HDL.

Badanie anty-TPO polega na oznaczeniu autoprzeciwciał przeciwtarczycowych skierowanych przeciwko peroksydazie tarczycowej (TPO). TPO jest enzymem uczestniczącym w syntezie hormonów tarczycy - tyroksyny i trijodotyroniny (T3). Nieprawidłowa reakcja układu immunologicznej skierowana przeciwko peroksydazie doprowadza do uszkodzenia komórek tarczycy i zaburzenia w wytwarzaniu hormonów, a dalej do zanikowego zapalenia tarczycy, choroby Hashimoto, choroby Graves-Basedowa i niedoczynności tarczycy.
Badanie zleca się:
- u Pacjentów z grupy wysokiego ryzyka wystąpienia chorób autoimmunologicznych tarczycy;
- w przypadku problemów z zajściem w ciąże lub komplikacjami porodowymi;
- uzupełniająco, jako dodatkową diagnostykę tarczycy obok TSH, FT3, FT4.

Wynik pomiaru anty-TPO należy interpretować, porównując wyniki innych badań i objawy kliniczne Pacjenta.

Trójglicerydy (TG, Triglicerydy) stanowią podstawową formę magazynowania kwasów tłuszczowych. Zaleca się kontrolowanie poziomu trójglicerydów, gdyż zaburzenia ich poziomu mogą prowadzić do rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy, a także do zapalenia trzustki i uszkodzenia wątroby.
Podwyższony poziom trójglicerydów występuje również u osób otyłych, kobiet w ciąży, pacjentów powyżej 45 roku życia oraz u osób, u których zdiagnozowano niedoczynność tarczycy. 

FT3 (trijodotyronina), jeden z hormonów tarczycy, którego wzrost towarzyszy nadczynności, a spadek niedoczynności tarczycy. Trijodotryronina odpowiada za działanie układu nerwowego, wpływa także na gospodarkę metaboliczną i energetyczną oraz odgrywa znaczącą rolę w pracy nerek. Poziom FT3, w zestawieniu z poziomu FT4 i TSH, pozwala na różnicowanie postaci subklinicznej niedoczynności tarczycy, zatrucia T3 tyreoksydazą i zespołem niskiej tyreoksydazy.

Objawy charakterystyczne dla podwyższonego stężenia FT3 to: nadpotliwość, drżenie mięśni (zazwyczaj rąk), bóle głowy, spadek masy ciała, ogólne osłabienie organizmu, bezsenność.
Z kolei niskiemu poziomowi FT3 towarzyszą dolegliwości takie jak: uczucie zmęczenia, stany depresyjne, wzrost masy ciała, bóle stawowe, uczucie zimna. Na podstawie wyników badań, a także obserwacji objawów klinicznych zdiagnozować nierpawidłowośći w działaniu tarczycy i wprowadzić skutecznie leczenie.

Tyroksyna (FT4) hormon produkowany przez tarczycę, który odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie tarczycy. Badanie FT4 wykonywane jest w celach kontrolnych, oceniając stan czynności tarczycy. Zaleca się jego wykonanie w przypadku podejrzenia bądź dalszego leczenia u Pacjentów z niedoczynnością lub nadczynnością tarczycy. W diagnozowaniu nieprawidłowości oznaczenie FT4 może być wykonane z FT3 i TSH.

Witamina 25 (OH) D Total to nic innego jak witamina D3 zwana także kalcydiolem. Jej głównym źródłem są promienie słoneczne, pod wpływem, których w skórze produkowana jest witamina D, dodatkowo znajduje się także w produktach spożywczych, głównie ryby i mięso.
Podstawową rolą witaminy D jest zapewnienie organizmowi odpowiedniej ilości wapnia i fosforu, które wpływają na proces mineralizacji kości. Ponadto usprawnia działania układu nerwowego, immunologicznego oraz mięśniowego. Należy przeprowadzać badania kontrolne w zakresie stężenia kalcydiolu we krwi, gdyż jego niedobór może skutkować wystąpieniem krzywicy u dzieci a u osób dorosłych rozwojem osteomalacji. Badania wskazują, iż Witamina D3 wpływa korzystnie na hamowanie rozwoju cukrzycy, otyłości. Jest również skuteczna w zapobieganiu nawracającym infekcjom.

Żelazo to składnik hemoglobiny, który bierze udział w transporcie tlenu w tkankach mięśniowych. Odpowiada za magazynowanie żelaza w komórkach (ferrytyna i hemosyderyna). Wspomaga walkę z wolnymi rodnikami, wpływa korzystnie na poziom naszej odporności oraz podnosi poziom energii. Lekarz zleca wykonanie badania w momencie podejrzenia lub w celu dalszej diagnostyki anemii (niedokrwistość). Objawami towarzyszącymi obniżonemu stężeniu są: zakażenia, infekcje, stany zapalne, choroby przewlekłe, a także nowotwory. Materiałem do badania jest krew.