- po złamaniu kończyn
- przy skręceniach
- przy zwichnięciu stawów
- ze zmianami zwyrodnieniowymi
- z bólem i stanami zapalnymi w obrębie kręgosłupa, ścięgien, stawów i mięśni
- z obrzękami
- z odczuwalnym problemem z ruchomością w stawach
Lekarz prowadzi również profilaktykę, szczególnie dotyczącą dzieci. Należy głosić się do gabinetu kilka tygodni po porodzie, aby wykluczyć dysplazję stawów biodrowych, w razie wątpliwości lekarz zleci dalszą diagnostykę. W późniejszym czasie do ortopedy trafiają dzieci i młodzież z wadami postawy np. z płaskostopiem.
Kiedy udajemy się na wizytę do ortopedy warto wziąć ze sobą aktualne badania obrazowe, np. RTG – pomoże to postawić wstępną diagnozę i zalecić dalsze badania. Lekarz przeprowadzi wywiad, następnie zbada ruchomości. Oprócz RTG, do głębszej diagnostyki mogą być potrzebne inne badania, tj. USG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny.
Metody jakie są stosowane w leczeniu przede wszystkim są zależne od rodzaju choroby. Najczęściej jest to farmakologia, szczególnie, kiedy pacjent odczuwa ból. Równie często ortopeda może zalecieć chorego na fizjoterapię (np. masaże, elektroterapia), w niektórych przypadkach stosuje się metody zachowawcze (np. unieruchomienie kończyny). Specjalista kwalifikuje również do zabiegów operacyjnych.