To dziedzina medycyny skupiająca się wokół przeszczepiania narządów. Dziedzina wzbudzająca duże kontrowersje i prowokująca rozmowa na temat etyki, jest często jedynym rozwiązaniem na uratowanie ludzkiego życia.
Można uratować osoby, które zmagają się z niewydolnością narządu np. wątroby, nerki, serca, rogówki, skóry, kończyny, jelita czy płuca. Przeszczep polega na przeniesieniu żywych, zdrowych organów, tkanek lub komórek dawcy do organizmu biorcy.
Zawód transplantologa wymaga dużego doświadczenia i wiedzy, ze względu na wymiar trudności wykonywania zabiegów transplantologicznych. Oprócz wykonywania operacji, lekarz ma za zadanie przygotowanie chorych do zabiegów, ocena i interpretacja wyników badań, utrzymanie kontaktu z rodziną chorego i udzielanie wsparcia moralnego.
Transplantacja umożliwia wymianę wadliwego narządu na organ zdrowy, pochodzący od innego człowieka. W Polsce istnieje prawo tzw. zgodzie domniemanej, oznacza ona, że jeżeli zza życia nie został wyrażony sprzeciw, możemy zostać uznani za potencjalnego dawcę, jeżeli stwierdzono śmierć mózgową.
Większość przeszczepów kończy się sukcesem, jednak organizm może odrzucić „wymieniony” narząd lub tkankę. Układ autoimmunologiczny może rozpoznać narząd jako obcy i atakuje go. Dlatego bardzo starannie wybierani są dawcy (najbardziej podobny genetycznie do biorcy), często są to członkowie rodzin. Stosuje też leki immunosupresyjne, które mają ochronić narząd przed odrzuceniem.